การแข่งขันอเมริกันฟุตบอลในสนามจะส่งได้ทีมละ 11 คนก็จริง แต่หากนับตัวสำรองที่อยู่ข้างสนามไปด้วย แต่ละทีมจะต้องมีผู้เล่นอย่างน้อย เกือบ 60 คนต่อเกมการแข่งขันในแต่ละฤดูกาล สำหรับมืออาชีพ สาเหตุที่ต้องมีเยอะแบบนี้ก็เพราะว่าการเล่นอเมริกันฟุตบอลนั้น นักกีฬาแต่ละคนจะมีความโดดเด่นแต่ละอย่างแบบสุดโต่งไปเลย อย่างเช่น ปีกนอกก็จะถนัดการเล่นลูกกลางอากาศการรับลูก หรือ ตัววิ่งทำแต้มก็จะมีฝีเท้ารวดเร็วเพื่อให้อีกฝ่ายจับไม่ได้ โดยการเล่นแต่ละเกมของระดับมืออาชีพจะมีการแบ่งทีมออกเป็น 3 กลุ่ม หนึ่งทีมบุก นำโดยควอเตอร์แบ็ค เป็นเหมือนหอสั่งการคอยบัญชาลูกทีมเพื่อให้ได้รูปแบบการเล่นตามต้องการ พวกเค้าจะต้องทำแต้มฝ่ายตรงข้ามให้ได้ แม้ว่าจะเกมรับแข็งแกร่งแค่ไหนก็ตาม สองทีมรับก็ตามชื่อพวกเค้าจะต้องป้องกันไม่ให้อีกฝ่ายทำแต้มได้ นอกจากไลน์ที่จะเป็นกำแพงขวางไม่ให้เข้ามา อีกหนึ่งตำแหน่งสำคัญก็คือ ไลน์แบ็คเกอร์ ทำหน้าที่เปรียบเสมือนกองกำลังฝ่ายรับที่มีความรวดเร็วเข้าไปด้วยเพื่อดักจับ ดักทางตัววิ่งของฝ่ายตรงข้าม ส่วนทีมพิเศษนั้น จุดเด่นของพวกเค้าคือการเล่นคิกเกอร์ การเล่นลูกตั้งเตะไม่ว่าจะเป็นการเตะบันท์ (การเตะเปลี่ยนเมื่อบุกไม่สำเร็จ) และการเตะฟิลด์โกล์ เพื่อทำคะแนนให้ได้ และ การเล่นแต้มโบนัส ตำแหน่งสำคัญของทีมนี้ก็คือ ตัวเตะ, ตัววางเตะ ที่ต้องฝึกซ้อมจนชำนาญ เชื่อใจกันอย่างมาก เพื่อให้การเตะฟิลด์โกล์ได้แต้มแม้ว่าจะโดนกดดันจากฝ่ายตรงข้าม

เกมนี้เป็นกีฬาที่เล่นแบบไม่ค่อยต่อเนื่องเท่าไรนัก เหมือนจะเป็นการเล่นแบบเพลย์หนึ่งหากมีบอลตายก็หยุด แล้วก็มาเซตเพลย์กันใหม่ ซึ่งจังหวะบอลตายเป็นเรื่องสำคัญมาก เพราะจะเป็นช่วงเวลาวัดว่า ทีมไหนจะได้เล่นต่อทีมบุกหรือทีมรับ โดยบอลตายนั้นจะเกิดจากสาเหตุต่อไปนี้ หนึ่ง ผู้เล่นที่ถือบอลอยู่นั้น โดนกระแทกจากผู้เล่นฝ่ายรับ สองลูกบอลที่ผู้เล่นฝ่ายบุกขว้างออกไปนั้นตกพื้นก่อนจะถือมือผู้รับ (จะไม่นับและมองว่าฝ่ายรับสามารถป้องกันได้ ฝ่ายบุกต้องถอยกลับมาเล่นที่จุดเดิม) สามลูกบอลหรือผู้เล่นที่ถือบอลออกนอกสนาม อันนี้สำคัญมากเพราะการออกนอกสนามจะทำให้เกมหยุดและวัดระยะที่ได้จากการเล่น สุดท้ายเกิดการทำคะแนนขึ้น บอลตายก่อนจะเล่นโบนัสเกม และ บอลตายอีกครั้งหลังจากเล่นโบนัสเกมเสร็จ